Corona-tijd is een rare tijd: zo zie en spreek je elkaar als koor minstens wekelijks, en zo wordt het een vluchtige ontmoeting in het dorp bij het boodschappen doen.
Natuurlijk worden we op de hoogte van elkaars wel en wee via de app, maar toch is dat anders.
Dit weekend werden de Mistrallers verrast met post van het bestuur. In de envelop zat een schrijven op een smoezelig uitziend papiertje en met een foto van Mistral. Maar wat schetste onze verbazing? Dit papiertje moet je in de grond stoppen, water geven en als het goed is komen daar Vergeet-me-nietjes uit!
Zéér attent van het bestuur om de goede band binnen Mistral vast te houden!
Zoals terecht werd opgemerkt: “Wat hebben we toch een warm koor!” Met deze zaadjes werden we daar nog eens goed aan herinnerd!
Er zijn nog geen vooruitzichten, wanneer we weer kunnen gaan zingen. Vieringen met zang zijn helaas nog niet aan de orde. Hopelijk mogen we na de vakantie weer zingen, want we missen het…
En nee, Kees: de zaadjes hoef je niet uit het papier te peuteren! Gewoon water geven!