1969 – 2019: Mistral 50 jaar!
Dat een kerkelijk koor haar 50-jarig jubileum viert is niet uitzonderlijk. Maar dat een kerkelijk jongerenkoor dat presteert, is wel uniek! Hoewel de leden wat ouder zijn geworden, is de eigentijdse spirit nog steeds aanwezig en is het repertoire nog steeds niet traditioneel.
Het ontstaan
Mistral is zo’n koor. Na het tweede Vaticaans Concilie in 1960 ontstonden overal jongerenkoren. In juli 1969 vierde pastoor van der Heijden van de Udense Petrusparochie zijn 25-jarig priesterfeest. Kapelaan Goijaerts leek het een goed idee om daar ook in Uden mee te beginnen. Dit jubileum was een aardige kapstok.
Hij vond Wil Boleij bereid om zo’n koor op te zetten en hij nam ook de muzikale leiding op zich. Voor het combo werd Chris Pluk aangezocht, die daarvan de leiding had. Niet zonder succes! Het Jongerenkoor Sint Petrus was een feit. De zangers (m/v) waren 13-18 jaar. Maar om het te continueren, was een ander verhaal.
Chris moest na enkele jaren door privéomstandigheden ermee stoppen. Wil nam het combo erbij en heeft dit jarenlang volgehouden en ook zijn zoon maakte deel uit van het begeleidende combo.
Turbulente jaren
Het ledenaantal fluctueerde nogal. Uiteindelijk stopte Will in 1988. De dirigenten volgden elkaar in rap tempo op: Theresa Staal, Peter Kerris, Wim Mank, Peter van Gennep en uiteindelijk in 1991 Jeanne van Sleeuwen-Dortmans. Zij wijzigde de reglementen, waardoor de leden van het jongerenkoor véél langer lid konden blijven. Dat bleek een goede, vooruitziende blik.
Het enthousiasme kwam ook weer terug. Maar het jongerenkoor werd ouder, dus tijd voor een andere naam: in 1995 werd het koor omgedoopt tot Mistral, een Franse, maar ietwat (te) frisse wind! Jeanne was inmiddels getrouwd, stichtte een gezinnetje en kreeg steeds minder tijd voor het koor.
Een nieuwe koers
Pastoor Ponsioen wist in 1999 Niels van Dalsum te strikken als dirigent. Hij bouwde het koor verder uit en wist ook de koorleden aan elkaar te binden. Er kwam een bestuur en ook de tekstgroep werd onderdeel van Mistral. Deze groep werd overigens steeds belangrijker in de liturgische vieringen, waarin Mistral zich manifesteerde. Teksten en liederen werden steeds beter op elkaar afgestemd.
Maar pastoor Inno Ponsioen ging met pensioen en er ging een andere wind waaien. Gevolg was dat Mistral zichzelf niet meer kon zijn: een enthousiast, eigentijds religieus koor. Uiteindelijk ging Mistral in 2007 op zoek naar een andere weg om toch zichzelf te kunnen zijn en ook haar boodschap te kunnen blijven uitdragen. Mistral was welkom bij de Kruisheren en ging weer vol enthousiasme aan de slag. Later ontwikkelde zich de Kapelgemeenschap waar Mistral inmiddels een zeer gewaardeerd deel van uit maakt. Dirigent Niels van Dalsum moest in 2009 stoppen vanwege tijdgebrek. Femke Wesly nam het stokje over en ging vol enthousiasme aan de gang. Mistral bleef groeien en ook de tekstgroep leverde een steeds belangrijker bijdrage aan het succes van wat in de volksmond ‘de Mistralvieringen’ is gaan heten. Nadat Femke in 2018 besloot te stoppen, nam de inmiddels gepensioneerde Niels het stokje weer van haar over.
Voor de jubileumviering in mei levert hij een heel belangrijke bijdrage: hij schreef de Missa Mistral!
Het jubileumjaar 2019 belooft een bruisend jaar te worden voor zowel de Kapelgemeenschap als de koorleden.
Mistral heeft er zin in!!!!