Lieve mensen,

De afgelopen dagen weer veel gedacht, gehoopt en gedroomd. 

Woorden vallen op papier, vandaar weer een gedicht. 

Dromen

Nederland verstilt

Het wacht op minder strak

Geen volk om ‘op te hokken’. 

We willen ‘aan de bak’

 

Gewoon elkaar ontmoeten

op strand, terras of kroeg. 

We willen uit het keurslijf,

het duurt al lang genoeg. 

 

We dromen onze toekomst,

van slapen op het strand.

Van vrijen in de branding

en reizen door het land.

 

Maar anderhalve meter

is harde werkelijkheid. 

Geen aai, geen zoen of knuffel

Whatsapp-intimiteit. 

 

Uit liefde voor voor wie lijden,

wordt dag en nacht gestreden,

door helden in de zorg,

voor hen wordt veel gebeden. 

 

De inzet die zij tonen

is topsport, hard en zwaar. 

Dus laat het nu bij ‘dromen’,

voor een toekomst met elkaar. 

 

Groeten,

Niels van Dalsum